Son rasa-rasa su Desember. Bunga Flamboyan di kompleks Undana su mekar lagi, macam mahkota warna. Dan itu berarti natal datang lagi. Huh….Beta jadi ingat kenangan dua taon lalu, waktu beta deng beta pu kawan kawan yang aktif di pemuda greja, masih sama-sama tinggal di Asrama ADB (Asrama MRT Undana).
Tu waktu pas kami pemuda wilayah Tiga Jemaat GDI Lasiana mau pi buat natal di Pante Asuhan Sonaf Manekat. Kami su bentuk panitia natal dari jao-jao hari, ketuanya: yth. Pak Sepri Olang. Tapi pas mau hari H, pak ketua tiba-tiba tugas kaluar pi ikut kegiatan penutupan kemah kerja ilmiah di Takari sana, jadi beliau kasi mandat di ibu sekretaris (yth. Ibu Rambu Eti) ko pimpin kami. Tu waktu pas beta jadi koordinator acara, beta pung anggota satu orang sa: yth. Kak Mars.
Pas besok bagitu su hari H pelaksanaan natal (maaf, be su lupa dia pu tanggal), ne hari Kami su persiapan. Ada kawan dong saparu su pi balanja, ada yang pi cari ayam, ada yang pi beli beras, ada yang pi beli bumbu, beta deng K Mars meloncat sana sini, sibuk perbanyak susunan acara dengan teks lagu, Sam semangat latihan lagu-lagu di kibor untuk nanti acara, pokoknya samua sibuk deng samangat.
Su malam. Samua barang su balanja. Kami bajanji janji besok amper siang samua pemuda wilayah tiga datang di Bapa Makaborang pung rumah ko masak-masak. Tu malam tu beta, Mars, Iben, Eli, Artho, Ale dengan Sam, kami buat vokal group MULTI (Pemuda wilayah tiga) untuk mau manyanyi besok di panti asuhan. Sam maen gitar, Artho pukul tambur, kami yang lain bagi suara. Kami latihan lagu pertama pake gitar, lagu ke dua tu lagu ”selamat natal mama” jadi kami usul ko Sam maen pake kibor baru kami yang laen angkat suara. Setelah latihan, kami sambung gunting huruf untuk dekorasi. Sampe tanga malam ju Sam kasih usul bilang jangan-jangan besok mangantok jadi kami tidor.
Pagi-pagi jam lima, Iben, (calon guru PJKR teladan) su bangun duluan. Dia su pi masak aer habis datang kasih hidup kibor ko tendes-tendes tu tuts dong, son tau ada tendes lagu apa. Atau mungkin asal nama tendes sa jadi nada yang muncul ju macam ular ko miring kiri miring kanan, buat kami yang lain rasa talinga saki ko bangun samua.
Beta langsung ganti posisi Iben, maen kibor. Tapi beta hanya tao tendes tuts sa, tidak tao yang lain-lain jadi beta minta tolong Iben ko stel kasih beta baru beta maen, kasih bunyi lagu-lagu yang sepotong-sepotong karna beta pu jari masih kaku. Setelah minum teh, beta suruh Iben kasih mati kibor, beta turun pi di Bapa Makaborang pu rumah ko cek kawan-kawan laen, dong su datang ko belom.
Beta sampe di Bapa Makaborang pu rumah ju tarnyata kawan laen su banyak. Ada yang potong ayam, cuci beras, muat aer panas, pokoknya sibuk samua. Beta ju mulai kerja. Beta di bagian bantu bersihkan ayam. Ada kerja-kerja bagini ju beta pu hape babunyi, ada orang telepon. Beta angkat ko liat bagini, ternyata Sam yang telepon. Beta langsung angkat HP.
”Halo sam?.”
”Halo Jek, kibor su rusak, son bisa bunyi lei. Co datang dulu.”
Beta su pusing dengar berita bagitu. Beta langsung kencang pi asrama. Ternyata Sam omong benar. Kibor rusak.
”Mati su. Sebentar sore mau pake na ini barang su rusak.” Beta su mengeluh.
”Habis tadi basong dua Iben tekan karmana ko su bagini ni? Sam ju su kesal.
Beta dengan Iben su diam. Kami su rasa bersalah. Soalnya ni kibor ni ju LPMI pung kibor yang Sam bawa datang simpan tahan di asrama karna gedung kantor LPMI masih kerja.
”Sam, ini kalau perbaiki bayar berapa?” Beta tanya Sam.
”Tau lei ni. Mungkin mendekati seratus ribu dong, Jek.”
Beta pelan-pelan kaluar, langsung menuju ATM. Beta pi ambil uang seratus ribu datang kasih Sam ko pi perbaiki kibor supaya bisa pake. Tapi kami bingung lei. Kira-kira kibor ni perbaiki di mana? Akhirnya ada kawan yang bilang ada om satu di Lasiana bisa perbaiki kibor jadi Sam dengan Napo pake motor ko pi cek tu Om.
Beta ni su sters. Beta jaga tu kibor duduk, Iben da potong huruf untuk dekor ju beta son bantu. Son lama ju beta dengar Sam dengan Napo su datang. Beta langsung maloncat kaluar kamar.
”Karmana, Sam? Itu om bisa buat ko?” Beta su son sabar lei.
”Itu om sonde ada, Jek.”
Dengar Sam jawab bagitu beta su tambah loyo.
”Tapi ada solusi, Jek.” Sam sambung lei.
”Apa?” Beta su penasaran
”Ternyata di panti asuhan ada kibor, Jek. Anak-anak panti punya kibor. kitong bisa pake. Tadi beta denga Napo su pi cek.”
Puji Tuhan. Kabar yang paleng baik su. Beta langsung tarik napas lega.
”Ini, Jek, simpan ni uang. Nanti habis natal baru kita pi cari tukang servis ko perbaiki tu kibor. Yang pengting sekarang acara harus sukses.” Sam isi tu uang seratus ribu di beta pung saku.
Sekarang aktivitas su kambali normal. Semangat.
***
Biar Pak ketua son sempat ikut kegiatan sama-sama, tapi beliau son pernah kasi biar kami ”jadi piatu”. Buktinya, yang pertama, beliau percayakan tanggung jawab di ibu sekertaris (yth. Rambu Eti), yang ke dua: beliau titip pesan sama kami bilang pohon natal ada di beliau pu rumah jadi tidak perlu repot-repot cari lai. Tinggal pi minta kak Agus Olang ko ambel sa.
Sekarang sudah jam tiga. Jam lima acara natal harus mulai. Sam dong su di panti asuhan sana, ada kerja dekor. Beta deng kawan-kawan laen di Bapa Makaborang pu rumah, beta urus naskah acara deng naskah lagu, kasi rapi-rapi, kasi masuk di kantong, kawan-kawan dong ada yang bungkus nasi, yang laen bersih-bersih. Tiba-tiba beta pung HP bunyi, bunyi nada SMS. Beta buka. Ada SMS. SMS dari Sam: ”Jek, bawa pohon natal cepat sudah. Supaya kita tata memang.”
”Iben, mari kita pi ambil pohon natal di Sepri pu rumah su.” Beta kasih komando, Iben langsung bangkit dan kami dua pi Sepri pung rumah.
Kami pi na kak Agus baru mau mandi.
”Kak Agus, kitong mau ambil pohon natal.” Iben langsung lapor.
”Pohon natal yang mana?” Kak Agus ke heran-heran.
”Kok, Sepri ada titip pesan bilang datang ambil pohon natal di sini.” Iben kasih penjelasan tambahan.
”Itu anak tu dia ada gila mungkin. Dia ada simpan pohon natal di mana?” Kak Agus su mengamuk.
Beta dengan Iben su badiri baliat. Bingung. Karmana su. Lagi satu jam natal su mulai, son ada pohon natal. Beta su pikir-pikir: kira-kira sapa yang ada pohon natal baru bisa pinjam e. Son mungkin kitong mau buat baru lei... waktu su talalu singkat. Dalam hati beta ju su agak dongkol dengan pak ketua.
“Ini bisa pake pohon natal.” Tiba-tiba Iben malompat pi angkat satu pot bunga besar. ”Pake ini sah.”
Bagus juga. Itu pohon bunga ke cemara bagitu. Cocok juga kalau buat pohon natal. Kami mulai pikir cara karmana hias tu pot. Akhirnya beta ambil kertas, lem kaliling tu ember yang pake buat pot.. Kak Agus pi jolok tangkai pepaya, Iben pi beli lilin. Setelah Iben bawa lilin datang, kami tanam tu lilin di tangkai pepaya, trus tancap dalam ember (pot) kasi kaliling tu pohon bunga. Nah... kami pung pohon natal su jadi. (Di hari-hari depan setelah natal, setelah Pak Sepri pulang, baru kami tau kalau kalau memang pot bunga itu yang beliau maksud sebagai pohon natal. Padahal saat beliau kasi pesan, kami bayangkan pohon natal yang beli dari tokoh). Beta langsung suruh Iben antar pi tempat natal ko atur.
***
Semua su beres. Tinggal tunggu pesanan oto datang antar ne barang-barang dong pi panti karna lagi sadikit lei su jam lima, jam mulai acara. Tapi tiba-tiba beta pu HP bunyi. Liat pi, Kak Yes Kafolamau (waktu itu beliau masih magang di Greja GDI Lasiana) yang telepon.
”Jek, Kamu di mana? Beta su di tempat natal tapi belum ada kawan-kawan.”
Waduh, payah su. Pemimin ibadah natal su datang, kami belum pi. Beta langsung suru kawan dong cepat-cepat siap ko jalan su. Beta sandiri langsung ojek pi panti. Sampi sana, kak Yes ada tunggu di pinggir jalan.
”Adoo, Kak, Maaf eee, kawan dong baru dari rumah pak ketua pemuda, sekarang mau ke sini. Kitong tunggu sedikit e KK.” Beta da omong tapi su parasaan stenga mati ju.
”Tidak apa-apa adik. Kalau begitu KK ke gereja lagi dulu, nanti kawan-kawan su datang baru adik SMS e.” Kak Yes su ambil kebijakan bagitu jadi beta ju su senang ko kak Yes su star motor pi greja.
Son lama ju kawan-kawan dong su dengan oto ko datang. Adik-Adik di panti asuhan Sonaf Manekat su jamput kami dengan senang. Kami bawa barang-barang masuk, selamat dengan mama-mama pegasuh dong trus duduk. Beta langsung telepon kak Yes karena kawan-kawan su datang. Masih tunggu kak Yes ju kami mulai menyanyi-menyanyi dengan adik-adik panti asuhan dong. Dong talalu gembira. Son lama ju kak Yes su datang. Ibadah mulai. Kami menyanyi beberapa lagu untuk untuk mulai ibadah. Dan Ibadah jalan deng khikmat.
Pas hotba abis, MC panggil kami dari vocal grup MULTI untuk menyanyi lagu kedua. Kami maju, tapi kak Agus tidak mau maju. Tiba-tiba kak Ale tarek kak Agus naik di depan, adoo, kak Agus su tidak bisa kabur lagi. Padahal tadi lagu partama panggil ju ka Agus tidak mau maju deng kami. Kami mulai tarik napas. Ambil nada. Dan Sam yang lincah maen kibor itu mulai main intro. Intro lagu selamat ”natal mama” mulai isi talinga, hati. Tanpa komando, adik-adik di panti asuhan ju ikut menyanyi. Lama-lama ju suasana ke sedih bagitu. Akhirnya beta ju su son tahan aer mata lei saat beta lihat mama pengasuh panti su ambil sapu tangan ko lap dia pu aer mata. Terus beta liat adik-adik dari panti ju su mulai menangis. Dan: satu, dua, tiga, empat..... semakin banyak yang menangis. Akhirnya beta su son bisa manyanyi lae. Beta hanya diam ko bayangkan, kalau beta pung nasib ju sama ke ni adik-adik, kalau beta ju tinggal di panti, kalau beta ju son pernah liat beta pung bapa deng mama pung muka, pasti beta paling saki hati kalau dengar ni lagu... Tapi Tuhan itu Maha Kuasa. Biar adik-adik di sini son nikmati natal dengan orang tua, tapi dong masih bisa tertawa, masih bisa bahagia, karna memang sumber kebahagiaan itu datang dari Tuhan.......
Acara ibadah su habis. Masuk acara ekstra. Ada bagi-bagi hadiah, ada kuis, ada beberapa permainan. Setelah itu kami makan. Habis makan, kami doa tutup, trus salam-salaman..... dan acara natal selesai.....
Kami pulang dengan banyak kenangan. Suatu saat, setelah waktu cerita ini terjadi, setelah beta deng kawan-kawan harus berpisah karena telah selesai pendidikan, juga harus kaluar dari asrama karna asrama mau direhap, baru beta rasakan, kebersamaan itu sangat berarti.
Sekarang Desember datang lagi. Flmboyan di kompleks Undana mekar lagi... Dan beta akan terus punya pengalaman baru lagi dengan kawan-kawan, yang mungkin suatu saat bisa beta cerita lagi. Tapi yang pasti, tokoh-tokoh ceritanya bukan Sam, Kak Ale, Kak Mars, Napo. Kami samua su wisudah. Dan berpisah. Kak Ale di Ambon, Sam di Sumba, Kak Mars yang kabarnya ada di Jawa, Napo katanya ada di Atambua, dan beta dengan beberapa kawan laen, seperti Iben, Sepri dan Ka Agus, Eli, Arto, dan dan beberapa kawan masih di Kupang. Itu juga kami kadang tidak sama-sama. Iben deng Eli su pindah pi kantor LPMI di Penfui, gereja di Penfui. Arto sekarang kos di Sikumana. Cuma kak Agus, Sepri, dan beberapa kawan pemuda wilayah tiga yang masih sama-sama di pemuda wilayah tiga. Bahkan ada kawan-kawan baru yang bergabung. Dan Itu berarti akan ada carita baru lei, ada kenangan, seperti yang beta sudah coba carita, meski sonde lengkap sperti kenyataannya.. Moga ini bisa jadi inspirasi bagi kawan-kawan yang baca untuk saling mendukung dalam pergaulan. Selamat natal dan taon baru buat samua, khususnya kawan-kawan yang pernah sama-sama dan sekarang su berpisah. GBU. - Jek - Multi.